Çocuklarda Yaşlara Göre Dikkat Süreleri

Şimdiye kadar belki de çocuğunuzda dikkat eksikliği olduğundan şüphelendiniz...

2 aylık - 7 aylık bebek
  Bebekler en fazla 2-3 dakika boyunca etrafındaki kişileri gözlemleyebilir,yüz ifadelerini inceleyebilir,biriyle ses çıkararak iletişim kurabilir.7 ay itibari ile bu aktivitelere yaklaşık 5 dakika dikkatini verebilir.Bebekler doğduktan iki ay sonra seslere ve yüz ifadelerine göre ufak ufak tepkiler vermeye başlarlar.

                                                      

                                                         

18 aylık çocuk

      Tek başlarına aktivitelerde 30 saniye kadar dikkatini sürdürebilir.Bunun sebebi etraftaki nesneleri,kişileri ve sesleri ilk defa farketmiş olması ve keşfetme merakından kaynaklanmaktadır.Bu yüzden çok çabuk dikkatleri başka yöne çevrilebilir.Bakım veren kişinin dikkatini çekmeden önce yapabileceği birkaç etkinlik var ise dikkatini 1 veya 2 dakika daha sürdürebilir.Bu da çocuğu ne kadar tanıdığınıza nelere ilgisinin olduğunu bilmenize bağlıdır.

2,5 yaş çocuğu

  Tek başına bir etkinliğe dikkatini yaklaşık 2 dakika verebilir.Bu dönemde etkinliklerini bir yetişkin ile yapmaktan daha çok zevk alırlar.(özellikle anne ve baba bu konuda çok önemli bir faktör) Yaşına ve gelişimine uygun küçük bir grup ile 10 dakika oyun oynayabilir.

3 yaş çocuğu

  Okul öncesi eğitimi alan (örneğin sayıları ve harfleri öğrenmesi gibi) bir 3 yaş çocuğu 3-8 dakika kadar dikkatini sürdürebilir.Etkinlik yaşına ve gelişimine uygun ise bu etkinliği ilgisini kaybetmeden tamamlayabilir.(örneğin bir şeyleri getirip ve yahut gösterip ne olduğunu sorması ve ardından kendisinin de tekrar ettiği oyunlar oynamak çocuğu hem bıktırmıyor hemde gelişimi açısından etkili oluyor.Lakin bunu çocuğu sıkmadan yapmak öğrenimi açısından daha etkili ve keyifli bir yol olacaktır.)

3,5 yaş çocuğu

   Yapabileceği veya oynayabileceği farklı etkinlik ve oyunlar var ise kendi başına dikkat süresini 15 dakikaya kadar arttırabilir.Hatta bazı çocuklar bu sürenin de üstüne çıkarak dikkatlerini arttırabiliyor kendilerine bir oyun kurabiliyorlar.

                                                                                     

4 yaş çocuğu 

     Yaptığı etkinliğe ilgisini sürdürebilir hatta çevreden gelen diğer uyaranları duymayabilir, görmeyebilir(oyun oynarken annesinin onu yemeğe çağırması gibi vs.). 4 yaş çocuğu tek başına bir etkinlikte dikkatini 7-8 dakika sürdürebilir.Eğer etkinlik 4 yaş çocuğu için yeni ise ve ilgisini çekiyor ise dikkatini sürdürme süresi 15 dakikaya kadar çıkabilir.Yaşına ve gelişimine uygun bir çocuk ile    5-10 dakika aralıksız oyunu sürdürebilir.

4,5 yaş çocuğu 

  Kendisinin seçemediği,ebeveyninin seçtiği bir etkinlikte dikkatini 2-3 dakika kadar sürdürebilir.(oyuncakları toplamak,giyinmek vb.)

5 yaş çocuğu 

  Dikkatini sürdürürken bir çok dış uyaranı yok sayabilir.tek başın ilgisini çeken bir etkinlikte dikkatini  10-15 dakika sürdürebilir.Ona verilen bir görev veya etkinlik yaşına ve gelişimine uygun ise yaklaşık 4-6 dakika dikkatini verebilir.Yaşına ve gelişimine uygun bir grup çocuk ile 10-25 dakika kadar oyunu dikkati dağılmadan sürdürebilir.

6 yaş çocuğu

    Tek başına ilgisini çeken bir etkinliğe 30 dakika kadar dikkatini verebilir.Zamanla ,büyümeye başladıkça çocuklar merak etikileri şeyleri keşfedip öğrendikçe bazı şeylere ilgileri eskisi kadar yoğun olmamaktadır.Buda yaptıkları etkinlikteki dikkat sürelerini arttırmaktadır. (örneğin oyun oynarken dışarıdan gelen korna sesi,ebeveynlerinin seslenmes veya kalabalık bir ortamda kişilere ve seslere duyarsız olarak oyuncağıyla kurduğu bağ vb.)  Eskiden merak uyandıran şeyler çocukta bir süre sonra alışılmış bir durum haline gelmektedir.Yani çocuk artık bazı şeyleri öğrenmiş hale gelmektedir.

NOT:Burada verilen süreler ortalama sürelerdir.Çocuğun kendisine bağlı olarak,gelişimine ya da oynadığı oyuna göre değişkenlik gösterebilir.

UNUTMAYIN HER ÇOCUK ÖZEL VE FARKLIDIR...

Çocuğum Sağlıklı Büyüyor mu?

Çocuğun gelişiminde her şeyin normal olduğunu anlamak için anne karnındaki dönemden ergenlik döneminin sonuna kadar çocukta nelere dikkat etmek gerektiğini hep beraber inceleyelim:

Çocuğun büyümesinin izlenmesi,birçok sorunun önceden saptanması açısından önem taşıyor.Hızlı büyüme serüveni anne karnında başlıyor ve ergenlik sürecinin sonuna kadar devam ediyor. 2-5 yaşları arasında ise büyüme açısından en yavaş döneme giriliyor.Ergenlik döneminde ise büyüme yeniden artıyor ve ergenlik sonrası tekrar yavaşlıyor.

Kalıtsal özelliklerden,çevresel etkenlere kadar büyümeyi etkileyen pek çok faktör vardır.Büyüme izlemi,birçok sorunun önceden saptanmasında önemli rol oynar.Normal büyüme aralıkları her yaş dönemi ve cinsiyete göre değişebilir.Büyümenin sağlıklı olup olmadığı tartışılırken bu etkenler de göz önünde tutulmalıdır.

Bebeğin anne karnında büyümesi,organların oluştuğu ilk üç ayda özellikle önem taşıyor.Bu dönemde annenin beslenmesi,aldığı ilaçlar ve çevresel faktörler arasında yer alıyor.Büyüme takibinde bebekte en sık bakılan üç parametre;tartı,boy ve baş çevresi ölçüsüdür. (Nereden mi biliyorum kardeşim doğduğunda görmüştüm ve öğrenmiştim.) Anne karnındaki büyüme geriliklerinde önce sorun tespit edilir sonrasında nedene göre tedavi yapılır.

Doğumla birlikte bebeğin kilosu,boyu ve baş çevresi mutlaka ölçülür.Özellikle baş çevresindeki büyüme,yaşamın ilk üç yılında sağlıklı büyüme kriterleri arasında ilk dikkat edilen unsurlardan biridir.Bebeklerin büyümesinin ayda bir izlenmesi gerekir.Normal şartlarda yaş,kilo,boy ve baş çevresinin birbirine paralel olarak gelişmesi beklenirken,aksi bir durum sorun oluştuğunu gösterebilir.


Beslenmede çocuğun istediklerini de göz önünde bulundurun

İlk iki yılda çocuğun beslenmesi,büyümesi açısından önem taşır.Çocuğun herhangi bir beslenme sorunu yaşaması onun nihai boyuna ulaşmasına ve sağlığına etki edebilir.Ailelerin en büyük sorunu,yaşları iki ile beş arasında olan çocukların iştahsızlıktan dolayı kilo alamamalarıdır.Bu dönemde çocuğun istediklerini de göz önünde bulundurarak ona göre bir beslenme düzeni oluşturmak gerekir.

Çocuklarda boy farkı

5-12 yaş arasındaki okul çağı çocuklarında boy çok daha fazla önemlidir.Çocukların boyunun,anne-babanın boyuna bağlı olarak uzaması beklenir.Genetik mirastan sonra büyümeyi etkileyen ikinci faktör çevresel etkenlerdir.

Ergenlik döneminde kızlar 6-11 cm,erkekler ise 7-13 cm arasında uzayabilir.Buradaki önemli özelliklerde biri de,kız çocuklarında büyüme atağının ergenliğin ilk yarısında görülmesine karşın,erkeklerde ergenliğin ikinci yarısında görülmektedir.Dolayısıyla erkek çocuklar kız çocuklarına göre biraz daha uzun bir büyüme süreci yaşamış olurlar.

Boy formülü

Pediatristler,çocuğun boyunun ne kadar uzun olacağını yaklaşık olarak hesaplamak için çocuk iki yaşına geldiğinde basit bir formül kullanırlar.

*Kızlar için: (baba boyu -13)+anne boyu/2
*Erkekler için:(anne boyu+13)+baba boyu/2

Anne babalara öneriler
-Çocuk hekiminizden çocuğunuzun büyümesiyle ilgili bilgi vermesini isteyin.
-Çocukların büyüme sürecinde bir sorun görüyorsanız,bunun nedenini ve çözümlerini hekiminizle tartışınız.
-Çocuklarınızın ayakkabı,pantolon gibi boyla değişen giysilerini ne kadar zamanda değiştirdiğinize dikkat ediniz.Örneğin: bir çocuk iki yıl boyunca aynı pantolonu giyiyorsa,büyümesinde bir sorun olabileceğini unutmayınız.
-Normalin çok geniş bir dağılımı olduğunu unutmadan,çocuklarınızı başka çocuklarla kıyaslamayın.Ama belirgin farklar varsa hekiminize danışmaktan çekinmeyin.

Çocuğunuzun Mutlu Olduğunu Gösteren İşaretler

Çocuğunuzun mutlu ve neşeli olduğunu nasıl anlarsınız?
Onu üzen ya da korkutan bir şeyler olduğunu nasıl anlarsınız?
Korku ve sıkıntıları nasıl mutluluğa çevirirsiniz?

Bir anne baba çocuğunu mutlu olmasından başka ne ister ki?
Peki çocuğunuzun mutlu olduğunu nasıl anlarsınız?
Çocuk gelişimi uzmanları Çocuğunuzun mutlu olduğunu anlamanız için yanıtlamanız gereken sorular ve dikkate almanız gereken işaretleri şöyle sıralıyor:

-Çocuğunuz konuşkan,sevgi dolu,güler yüzlü,şakacı,neşeli,heyecanlı ve hareketli mi?

-Çocuğunuz doğrudan iletişim kuruyor mu?Ona mutlu olup olmadığını sorun.İyi ve kötü hissettiklerini keşfedin.

-Hangi duyguları değişken hangileri değil?Çocuğunuzla duyguları üzerinde bir konuşma yapın.

Çocuğunuzun arkadaşları var mı ve onlar tarafından oyuna çağırılıyor mu?

-Akranları tarafından kabul edildiğini hissediyor mu?

-Arkadaşlarıyla birlikteyken rahat hissediyoru mu?

-Çocuğunuz evde,odasında kendini izole mi ediyor,yoksa ailesiyle iletişime geçiyor mu?

Çocuğunuz düzenli uyuyor ve düzenli olarak besleniyor mu?
Uyku ve beslenme alışkanlıklarında değişiklikler var mı?

-Okul performansında ve notlarında ani bir düşüş fark ettiniz mi?
Eğer okulda kazandığı bir başarı varsa  ya da düzgün bir şekilde yerine getirdiği görevleri varsa bunu size göstermekten çekinmeyecektir.

Böyle bir durumda çocuklarınızı tebrik etmek onun başarısını tasdik etmek daha çok hoşlarına gidecektir.Bunu bir çok ebeveyn çocuğu şımartmak olarak görmektedir lakin bu yanlış bir tutum.Bu konuyu başka bir yazıda ele alacağım ayrıntılarıyla.

Çocuğunuz hayatından şikayetçi mi?
Bunu daha çok ergenlik çağındaki gençlerde görüyoruz değil mi?😃

Tüm bu işaretler ebeveynlerinde mutluluk belirtileri aslında.Çünkü anne babalar çocukları mutlu olduğunda ve onların mutluluk işaretlerini fark ettiklerinde kendilerini iyi hissederler.En azından bir çok ebeveyn için doğru bu.


Şunu unutmamak gerekiyor ki hiç kimse,buna çocuklar da dahil,sürekli mutlu olamaz.Sizin çocuğunuzun da hüsrana uğradığı,üzgün olduğu ya da bir şeylere öfkelendiği zamanlar olacaktır.Sizin anne baba olarak göreviniz,çocuğunuzu hayal kırıklıkları,kırgınlık ve kızgınlıklarla mücadele etmeye hazırlamak olmalıdır.

Çocuğunuzun sıkıntılı olduğunu anlamanın yolları
En kolay yol kuşkusuz konuşmaktır.Onu en çok nelerin üzdüğünü ve nelerin korkuttuğunu sorun.Onunla iletişim kurarken sözlerinize dikkat etmelisiniz.Onun korkuları ve acılarını kabul edin.Siz kendiniz de o yaşlarda aynı korkuları yaşamış olabilirsiniz ama çocuğunuzun ağzından bunları dinleyip pozitif sözcükler seçerek onu cesaretlendirin.

Ona sorun olmadığını,sizin yanında olduğunuzu söyleyin.Onu dinleyip sıkıntısıyla ilgili onu teselli edin.Ebeveynler çocukların ruh hallerine;okul,arkadaş,sorunlar,başarılar ve diğer sosyal konular hakkındaki tutumlarına dikkat kesilmelidir.Çünkü tüm bu konular çocukların hayatında çok önemli yer tutar ve onların kişiliklerinin şekillenmesine katkıda bulunur.

Mutsuz çocuklar,korkuları olan çocuklardır.Asık suratlı,ciddi ve katı görünürler.Mutsuz çocukların genelde az arkadaşları,bol miktarda korkuları ve tıpkı akranlarıyla olduğu gibi büyükleriyle de zayıf ilişkileri olur.

Mutsuz çocuklar zorbalık yapabilirler,agresif tutum sergileyebilirler.

Çocuğa Güven Duygusu Nasıl Kazandırılır?

Çocukların kendilerini toplum içinde iyi ifade edebilmeleri için güven ve sevgi ortamında büyümeleri gerekiyor.Aile ortamında sevgi ve ilgi gören,sorumluluk alan çocuklar,ileriki yaşlarda mutlu bireyler oluyorlar.Çocuklara sevgi içinde büyümeleri ve mutlu olmaları için sevgi davranış ve sözcüklerle gösterilmeli,güven veren davranışlarla da güvenli bireyler olmaları sağlanmalıdır.Bu anlamda güven duygusu çoğunlukla babalardan,sevgi de annelerden alınıyor.Ancak anne ve babaların bu görevleri birlikte yerine getirmeleri büyük önem taşıyor.

Çocuklara güven duygusunun kazandırılması için anne ve babalar nasıl davranmalı?

Babalar ev içerisinde çocuğun kendini güvende hissetmesini sağlar.Evde güven kavramını öğrenen çocuk,dışarıda sosyal çevresinde hem kendine hem de çevresine güvenme konularında daha iyi olgunlaşır.Bunun için çocuklara evde bir yetişkin bireymişçesine değer verilmeli,ona karşı tutarlı davranışlar sergilenmeli,sevildiği de her fırsatta dile getirilmelidir.
de büyümeleri ve mutlu olmaları için sevgilerin davranış ve sözcüklerle gösterilmesi,güven veren davranışlarla da güvenli bireyler olmalarının sağlanması gerekmektedir.

Çocuklar nasıl özgüven kazanır?

-Çocuklara odasını toplama,masayı hazırlamaya yardım etme,ödevlerini zamanında bitirme gibi sorumluluklar verilmeli.Belli sorumlulukları düzenli olarak karşılayan çocuklar,kendilerini öz güvenli ve işe yaramış hissederler,ailelerinde güvenini kazanmış olurlar.

-Evde herhangi bir sorun yaşandığında çocukla iletişim kurmak,olayın nedenleri üzerine konuşmak ama bunu yaparken olumlu tavır sergilemek önemli.Aksi takdirde çocukta kötü bir izlenim bırakabilirsiniz.

-Çocuklara daima ailesiyle güvende olduğu hissettirilmeli,Olumsuz olaylar karşısında ailesinden destek gören,sorunlarını ailesiyle konuşabilen çocuklar hem kendilerine hem de çevrelerine karşı güven içinde büyür

-Çocuklara kendilerinin sevildiği,önem verildiği mutlaka hissettirilmeli.Bunu hissettirmek için onlarla sarılma öpme gibi fiziksel temaslarda bulunulmalı

-İlgi çekmek amacıyla yapılan yaramazlıklar,yüksek sesle konuşma gibi hareketler önemsenmeli;bunlara zamanında müdahale edilmeli,yoksa ileride isyana dönüşebilir 😃 Bu davranışları sergileyen çocuklar sevgiye ve ilgiye ihtiyaç duyduklarını belirtmeye çalışıyorlardır.


Küçükler diye hor görmeyelim,sesini çıkaramaz diye ezmeyelim yeri gelir aynı duruma bizlerde düşebiliriz.Küçük olabilirler belki akılları yetmiyor da olabilir ama onlarında bir birey olduklarını
hissettirin.Aslında çocuklarla empati kursanız sadece empati inanın ilişkileriniz daha kuvvetli olacaktır.

Bağlanma Kuramı 2

Bir önceki konumuza devam ediyoruz,Bağlanma Kuramı..Üç tarz bağlanma stili olduğunu öğrenmiştik bunları hatırlayalım öncelikle ardından da açıklayalım.

1-Güvenli bağlanma
2-Kaygılı-kararsız bağlanma
3-Kaçınmacı bağlanma

Peki bu bağlanma stilleri çocuklarda nası görülür birbirlerinden farkları nelerdir,bakalım.

Güvenli Bağlanma:Anne çocuğun ihtiyaçlarına karşı ilgili ve duyarlıdır.Çocuğun ihtiyaçlarını zamanında ve yeteri ölçüde karşılar.Çocuğuna güven verir,onun gelişimini destekler.Çocuk zor durumda olduğunda annesinden yardım ister,ona güvenir çünkü bilir,anneden başka ihtiyaçlarını en iyi şekilde karşılan başka kimse yoktur.Bu tür bağlanma geliştiren çocuklar anneleri yanlarından gittiğinde ağlarlar ve kendilerini huzursuz hissederler.Ancak anneleri yanlarına geldiğinde mutlu olurlar ve hemen sarılırlar.Bu bağlanma tarzı olan çocukların yetişkinlikte sağlam ilişkiler kuracağı,ilişkileri kuvvetli,duygularını paylaşmaktan rahatsız olmayan kişiler olacağı savunulmaktadır.

Kaygılı-Kararsız Bağlanma:Anne çocuğunun ihtiyaçlarına karşı duyarsızdır,çocuğuyla yeteri kadar ilgilenmez.Bu tarz bağlanmada çocuk anneden ayrıldığında çok kaygılanır,ağlayarak yada bağırarak tepki verir,başka kişiler tarafından sakinleştirilemez.Aşırı derecede korku hisseder.Anne döndüğünde ise anneye aşırı tepki verir yani bir nevi anneye karşı sitemli davranır,sinirlenir.Genelde tekme atarak da tepkilerini ortaya koyarlar.Aslında korktuklarını belirtmeye çalışırlar.

Bu tarzı geliştiren çocuklarda terk edilme korkusu çoktur.Hatta bir çok anne farkındadır ayağa kalktıklarında çocuk annesinin gideceğini zannederek eteğine yapışır.Bu durum çocuğun anneye olan bağlılığını ve çok fazla anneye ihtiyaç duyduğunu gösterir.İleriki yaşlarda da terk edilme korkuları oldukları için evliliklerinde eşlerinin mutluluğu için her şeyi yapan bir birey olurlar.Başkaları tarafından sevilirse değerli olduğuna inanırlar.Bazende terk edilme korkuları yüzünden karşı tarafa yakınlık göstermekten çekinirler.Yani bir ikilemin arasında sıkışıp kalırlar hem yakınlık göstermek isterler hemde bundan korkarlar.

Bağlanma Kuramı

Bu sefer Jerry M. Burger'in "Kişilik" adlı kitabından ve Bowlby'in  bağlanma kuramından bahsedelim.Bağlanma kuramının çocuklarda ne gibi bir etkisi var bakalım.

Bağlanma kuramsıcı Bowlby'ye göre bağlanma,çocuk ile çocuğa bakım veren kişi(çoğunlukla anne)arasında kurulan duygusal bir bağdır ve sosyal ilişkilerin kurulmasında temel belirleyicidir.Bağlanma kuramcılarına göre bağlanma çocuklukta kalmaz ve sonraki sosyal ilişkilerin de temelini oluşturmaktadır.Eğer ki bebeklikte anneyle kurulan bağlanma ilişkisi problemli ise sonraki ilişkilrinde de problemli olabileceği hatta bazı zihinsel sorunlara yol açabileceği savunulur.

Çocuk erken dönemdeki ilişkilerinde sevgi ve güven gördüyse kendini değerli hisseder ancak çocuğun bağlanma gereksinimi karşılanmadıysa çocuğun kendine karşı algısı olumsuz olacaktır ve çocuk kendisini değersiz hissedecektir. Bowlby istenmeyen bir çocuğun sadece anne ve babası tarafından değil,hiç kimse tarafından istenmediğine inanacaktır der.

Bence bu kesinlikle doğru bir tutum,çünkü dünyada en çok ihtiyacın olan insanların seni istememesi...Çok travmatik bir durum değil mi sizce de? Çocuk hayatı boyunca özgüvensiz olacak en kötüsü de ilgiyi,sevgiyi hep dışarıda arayacak.Başkaları kendisini sevsin diye ve yahut her hangi bir ortamda kabul görülmesini istediği için kendini oradan oraya harab edecektir.Bana kalırsa hiçbir ebeveynin çocuğuna böyle davranması onun hayatını alt üst etmesi doğru değil.Farkına varmadan o kadar çok hata yapıyoruz ki,yapılan bir hata bazen bir ömre bedel olabiliyor malesef.

Bowlby yaptığı araştırmalarda da çocukların annelerinden ayrıldıklarında verdikleri tepkileri incelemiş ve üç tarz bağlanma stili olduğu kanısına varmıştır.Bunlar:
-Güvenli bağlanma
-Kaygılı-kararsız bağlanma
-Kaçınmacı bağlanma

Bu bağlanma stillerini açıklamalarıyla beraber diğer yazıda sizlere sunacağım.Sizden ricam küçük diye sesini çıkaramaz diye çocuklarımızı,kardeşlerimizi ezmeyelim onlarında bir birey olduğunu fikirlerini paylaşabileceklerini hissettirelim ancak böylelikle sağlıklı bir nesil yetişebileceğini düşünüyorum.

saygılar sevgiler....

Dikkat Eksikliği Çocuğun Geleceğini Etkiliyor!

    Çocukların geleceğini etkilen bir konuyu daha ele alıyoruz.Dikkat eksikliği!!!

 

Odaklanamıyor,sürekli unutuyor,organize olamıyor ve dağınık ise çocuğunuzda dikkat eksikliği olabilir.Hiperaktive diye de bilinen "dikkat eksikliği hiperaktive bozukluğu"çocuğun tüm yaşamını olumsuz etkileyebilen önemli bir rahatsızlıktır ve erken dönemlerde tedavi edilmesi gerekmektedir.

Dikkat eksikliği erkek çocuklarında daha fazla görülüyor!

Çocuklar çoğu zaman hiperaktif davranışlar sergiler. Hiperaktif terimi neredeyse her hareketli çocuk için kullanılır ancak her hareketli çocuk hiperaktif değildir.Hiperaktive okul çağındaki çocukların %3-5'inde ortaya çıkan ve erkek çocuklarda kızlara oranla üç kat daha fazla görülen psiko-eğitimsel bir bozukluktur.

Çocuktaki dikkat eksikliği anne babadan geliyor!

En yaygın belirtileri dikkatsizlik,düşünmeden hareket etme,aşırı hareket veya hareketsizlik,okul başarısındaki tutarsızlıktır.Ancak asıl neden kalıtımdır.Hiperaktif çocukların pek çoğunun anne ve babaları da okul çağında benzer sorunları yaşamışlardır.

Çocuğa doğru tanı koymak çok önemli!

Öğrenme güçlükleri,duygusal bozukluklar,davranış sorunları,ciddi ailevi sorunlar yaşayan veya uygun olmayan eğitim ortamlarında yetiştirilen bazı çocuklarda da hiperaktiveye benzer sorunlar görülebilmektedir.Bu nedenle tanı konulmadan önce sorunun geçmişi ve ayrıntıları uzmanlar tarafından araştırılmalıdır.

Dikkat eksikliği ile aynı belirtileri taşıyan hastalıklar var!

Tıbbi inceleme,çocuğun sağlık geçmişi hakkında bilgi toplamak için önemlidir.Tıbbi değerlendirme,çocuk doktoru veya aile hekimi tarafından yapılır.Çocuğun genetik yapısı,doğum,gelişimsel ve zihinsel durumu araştırılmalıdır.Dikkat Eksikliği Hiperaktive Bozukluğu'nun belirtilerine benzeyen diğer tıbbi sorunlar belirlenir;örneğin epilepsi nöbetleri,tiroid bezinin aşırı çalışması,kullanılan bazı ilaçların-alerji ilaçlarının yan etkileri olabilmektedir.